11 kwietnia w Koźminie Wielkopolskim odbyła się wyjątkowa uroczystość upamiętniająca 85. rocznicę Zbrodni Katyńskiej — jednej z najbardziej tragicznych kart w historii Polski. Miejscem spotkania był Skwer Pamięci Ofiar Katyńskich, znajdujący się przy Szkole Podstawowej nr 3 im. Kornela Makuszyńskiego, której społeczność od lat troszczy się o to symboliczne miejsce.

W obchodach wzięli udział przedstawiciele władz samorządowych Koźmina Wielkopolskiego i Borku Wielkopolskiego, liczne delegacje ze szkół z ternu gminy, organizacji społecznych oraz mieszkańcy miasta oraz cała społeczność Szkoły Podstawowej nr 3, będącej organizatorem wydarzenia.

Uroczystość rozpoczęła się od odśpiewania hymnu państwowego i powitania gości przez dyrektor szkoły Arletę Szkudlarek. Następnie głos zabrał burmistrz Maciej Bratborski, podkreślając wagę pamięci historycznej i obowiązek przekazywania jej kolejnym pokoleniom.
Jednym z najbardziej poruszających momentów była prezentacja postaci podporucznika Zbigniewa Kołaskiego — urodzonego w Koźminie Wlkp., zamordowanego w 1940 roku w Charkowie. Sylwetkę bohatera przedstawił historyk Daniel Szczepaniak. Ku jego czci posadzono symboliczny Dąb Pamięci, a aktu dokonali burmistrz Koźmina Maciej Bratborski oraz zastępca burmistrza Borku Wielkopolskiego, Jolanta Chudzińska. Dąb, towarzyszący mu kamień pamiątkowy i tablicę poświęcił ks. dziekan Sławomir Borowczyk.

Pamięć o ofiarach Katynia została również przywołana przez uczniów klas czwartych i piątych z Trójki, którzy przygotowali część artystyczną i Apel Pamięci. Wzruszające teksty i symboliczne inscenizacje powstały pod kierunkiem nauczyciela Roberta Idkowiaka, we współpracy z Jolantą Ratajczyk, Izabelą Maciejewską, Pauliną Brdys oraz aktorami Teatru 10.50.

Ważnym elementem obchodów było także otwarcie stałej wystawy zatytułowanej „Że nie zginie pamięć póki my…”, prezentującej sylwetki żołnierzy związanych z Koźminem, których Dęby Pamięci rosną na skwerze przy szkole. Ekspozycja ta ma na celu nie tylko upamiętnienie poległych, lecz również przypomnienie młodym ludziom o odpowiedzialności za pielęgnowanie narodowej pamięci.

Tego dnia Koźmin Wielkopolski dał wyraz nie tylko lokalnej, ale i narodowej pamięci — pamięci o dramacie polskich oficerów, inteligencji i przedstawicieli przedwojennego państwa, którzy zostali bestialsko zamordowani w Katyniu, Twerze, Charkowie i innych miejscach na Wschodzie. Wspólne świętowanie 85. rocznicy stało się okazją do refleksji i świadectwem, że „pamięć nie zginie, póki my…”.

(LT)